Het vertrek
Door: Remy
Blijf op de hoogte en volg Remy
08 Februari 2016 | Indonesië, Ubud
Dat niet alle mooie verhalen beginnen op een zwoele zomeravond bewijst de dag van mijn vertrek op 1 februari. Het was een stormachtige wintermiddag en het langverwachte moment van vertrek was eindelijk aangekomen. Nou ja, langverwacht... Nog maar zes weken eerder was ik terug gekomen uit van een prachtige reis door Thailand. Dus waarom nu weer op reis? Om dat te beantwoorden, moet ik even teruggrijpen op mijn vorige reis. Het toeval wilde dat ik op weg naar de full moon party een jonge dame tegenkwam met wie ik een heel goede klik had. Het toeval wilde ook dat deze dame in Chili woonde en dat, realistisch gezien, een toekomst voor ons er niet echt in zou zitten, waardoor we na een ruime week met elkaar opgetrokken te hebben, afscheid moesten nemen. We gingen beiden weer onze eigen weg: zij verder reizend door Azië en ik terug richting Nederland. Helaas ging het niet zo simpel en konden we elkaar allebei niet vergeten. Na lang wikken en wegen, besloten we om het er toch op te wagen en te kijken of die klik die we toen voelden misschien meer betekende, wat het ons in de toekomst dan ook op zou leveren.
En zodoende stond ik daar in mijn zomerse outfit in de regen op Schiphol mijn ouders uit te zwaaien die me hadden afgezet. Het plan was simpel: Ik zou naar Bali vliegen om haar te ontmoeten en samen zouden we bijna 7 weken reizen door Indonesië en de Filipijnen.
Maar een goed verhaal zou geen goed verhaal zijn, als er geen dingen fout zouden gaan. Voor mij begin dat op Schiphol met mijn eerste etappe naar Londen. Reizen met een budget betekent nu eenmaal dat je vaak niet de eenvoudigste vluchten hebt en die van mij zou 21,5 uur duren met tweemaal overstappen. Uiteraard ging het direct al mis met het slechte weer en vertrok ik met een half uur vertraging vanuit Nederland. Geen probleem natuurlijk. Helaas moesten we nog een half uur rond cirkelen voor we konden landen op Heathrow en was mijn uur overstaptijd als sneeuw voor de zon verdwenen.
Nog altijd goed gehumeurd sta je dan 2 uur in de rij, met de verwachting dat je snel weer verder kan vliegen, om uiteindelijk te horen dat de eerstvolgende mogelijkheid om verder te vliegen de volgende ochtend om 10:50 uur was. Een vertraging van ruim 12 uur! Op Heathrow zouden ze ervoor zorgen dat mijn bagage doorgestuurd zou worden naar mijn nieuwe vlucht en gelukkig boden ze een hotel aan om in te slapen. Om het beste ervan te maken, stap je in de bus (natuurlijk niet de eerste die vol zat, maar de tweede die een half uur te laat was) en kom je 's nachts aan in het hotel waar het restaurant net ging sluiten.
Na een korte nacht, want je moet natuurlijk wel weer ruim op tijd op het vliegveld zijn, had ik besloten dat het nu wel weer genoeg pech was en dat de rest van de reis gewoon voorspoedig mocht gaan. Helaas was het lot het hier niet mee eens en bleek bij het inchecken mijn bagage een half uur lang zoek te zijn, was het bij het overstappen op Kuala Lumper weer rennen over het vliegveld om op tijd te zijn en als klap op de vuurpijl werd er tijdens de landing op Bali omgeroepen dat het weer te slecht was en uitgeweken werd naar een ander vliegveld om bij te tanken en het daarna nog eens te proberen. Dit natuurlijk gepaard met weer ruim 4 uur vertraging zodat ik na ruim 37 uur eindelijk was aangekomen waar ik 6 weken lang naar had uitgekeken. Mijn tas was wonder boven wonder aangekomen en zo kon ik eindelijk in haar armen vallen en de hele reis weer direct vergeten.
En zodoende stond ik daar in mijn zomerse outfit in de regen op Schiphol mijn ouders uit te zwaaien die me hadden afgezet. Het plan was simpel: Ik zou naar Bali vliegen om haar te ontmoeten en samen zouden we bijna 7 weken reizen door Indonesië en de Filipijnen.
Maar een goed verhaal zou geen goed verhaal zijn, als er geen dingen fout zouden gaan. Voor mij begin dat op Schiphol met mijn eerste etappe naar Londen. Reizen met een budget betekent nu eenmaal dat je vaak niet de eenvoudigste vluchten hebt en die van mij zou 21,5 uur duren met tweemaal overstappen. Uiteraard ging het direct al mis met het slechte weer en vertrok ik met een half uur vertraging vanuit Nederland. Geen probleem natuurlijk. Helaas moesten we nog een half uur rond cirkelen voor we konden landen op Heathrow en was mijn uur overstaptijd als sneeuw voor de zon verdwenen.
Nog altijd goed gehumeurd sta je dan 2 uur in de rij, met de verwachting dat je snel weer verder kan vliegen, om uiteindelijk te horen dat de eerstvolgende mogelijkheid om verder te vliegen de volgende ochtend om 10:50 uur was. Een vertraging van ruim 12 uur! Op Heathrow zouden ze ervoor zorgen dat mijn bagage doorgestuurd zou worden naar mijn nieuwe vlucht en gelukkig boden ze een hotel aan om in te slapen. Om het beste ervan te maken, stap je in de bus (natuurlijk niet de eerste die vol zat, maar de tweede die een half uur te laat was) en kom je 's nachts aan in het hotel waar het restaurant net ging sluiten.
Na een korte nacht, want je moet natuurlijk wel weer ruim op tijd op het vliegveld zijn, had ik besloten dat het nu wel weer genoeg pech was en dat de rest van de reis gewoon voorspoedig mocht gaan. Helaas was het lot het hier niet mee eens en bleek bij het inchecken mijn bagage een half uur lang zoek te zijn, was het bij het overstappen op Kuala Lumper weer rennen over het vliegveld om op tijd te zijn en als klap op de vuurpijl werd er tijdens de landing op Bali omgeroepen dat het weer te slecht was en uitgeweken werd naar een ander vliegveld om bij te tanken en het daarna nog eens te proberen. Dit natuurlijk gepaard met weer ruim 4 uur vertraging zodat ik na ruim 37 uur eindelijk was aangekomen waar ik 6 weken lang naar had uitgekeken. Mijn tas was wonder boven wonder aangekomen en zo kon ik eindelijk in haar armen vallen en de hele reis weer direct vergeten.
-
08 Februari 2016 - 14:20
Colin En Vivian:
Een goed begin is het halve werk ;-) -
08 Februari 2016 - 17:47
Harold:
Jemig wat een reis zeg ik hoorde het van Sonja, maar ja als dan in de armen val van je meissie dan vergeet je het snel denk ik.We hopen dat je ( jullie) een fijne vakantie hebben en veel mooie dingen meemaken.
Groetjes Harold -
09 Februari 2016 - 13:11
Ad:
He Remy top joh, nou weer in Indonesie en nog in goed gezelschap ook :-)
Een hele fijne tijd daar in Ubud (en ook daana natuurliljk)
fietsgroetjes uit Chiang Mai, doei Ad -
11 Februari 2016 - 16:32
Ineke:
Tsjé Remy, wat een reis. Zoiets verzín je toch niet...!? Fijn dat je er nu bent! Én in goed gezelschap haha. Heel veel plezier, en geniet van al het moois!!
Tante Ineke -
17 Februari 2016 - 21:13
Matthijs:
Altijd leuk vertraging, klinkt een beetje als Murphey's law, alhoewel er nog veel meer mis kan gaan met een vliegtuig ;)
Hopelijk zal de rest van de reis voorspoediger verlopen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
