Van drukke wereldstad naar ultieme rust

Het is al laat in de avond als er een grote zee van lichtjes onder het vliegtuig verschijnt. Op slechts 2 uurtjes van Bali ligt het tweede land dat we aan zullen doen tijdens onze reis, hetzij maar voor een paar dagen: Singapore. Het eerste tekend dat je je in een wereldstad bevindt, vindt plaats als je de shuttlebus van een half uurtje wilt betalen en je erachter komt dat deze hetzelfde kost als 2 dagen in een hotel Bali. Alles is hier schreeuwend duur vergeleken met de rest van Azie. geen verrassing dus dat we besloten hadden om de 3 nachten aldaar door te brengen in het goedkoopste hostel dat we konden vinden. Ook betekende dit dat we onze dagen zouden vullen met zo goedkoop mogelijke activiteiten, terwijl we toch veel van de stad konden zien.

De volgende ochten stonden we vroeg op (gedeeltelijk omdat uitslapen niet bestaat als je met meerdere mensen op een kamer slaape en al helemaal niet als iemand het leuk vindt om midden in de nacht de airco uit te zetten, waardoor je badend in het zweet wakker wordt). Ontbijt was karig, zoals je mag verwachten in het goedkoopste hostel, met een sneetje brood met pindakaas en koffie. Hierna gingen we naar onze eerste bestemming in de stad: Chinatown. Hoewel we beiden eerder Chinatowns hebben bezocht, gingen we hier toch naartoe, omdat de Boeddhistisch tempel erg mooi schijnt te zijn en bovendien anders dan andere Boeddhistische tempels. Daarbij was lopen door Chinatown gratis en lag het op de route richting het centrum van de stad. De tempel bleek zeker de moeite waard en was verzorgd tot een schoonheid die alleen met Aziatische (of misschien zelfs alleen Singaporese) precisie kan worden bereikt.

Na het tempelbezoek liepen we rustig naar het centrum van de stad om uiteindelijk bij de Marina Bay uit te komen. Hier is het behoorlijk indrukwekkend om onder torenhoge wolkenkrabbers te staan en uit te kijken over de Bay naar het imposante Marina Bay Sands hotel: de drie 200 meter hoge wolkenkrabbers die verbonden door een park over de daken de Bay domineren. Na een overbetaalde maaltijd hebben we in de vroege avond kunnen genieten van een heel bijzondere licht- en watershow aan de waterkant (ook weer gratis!). Na de nachtelijke vliegreis, het vroege opstaan en de drukke dag waren we natuurlijk bekaf en dus besloten we om op tijd naar bed te gaan. Niet dat we van plan waren om uit te gaan als we minder moe waren. Hoe andere backpackers het betalen, weet ik niet maar voor ons is 8 euro voor een biertje toch echt een te hoge prijs.

De volgende dag begon wat later. Zo laat zelfs dat we het ontbijt gemist hadden. Dan maar pizza als ontbijt, met name omdat dit met 12 euro per pizza een stuk goedkoper was dan bij een restaurant een ontbijt te nemen. Voor de tweede dag in Singapore hadden we gepland om naar de tuinen bij de Marina Bay te gaan. Nou ja, tuinen... Eigenlijk is het meer een heel groot pard, dat uit verschillende gedeeltes bestaat met als letterlijk en figuurlijk hoogtepunt 2 enorme gebouwen die het best beschreven kunnen worden grote kassen. De eerste van die gebouwen was een botanische tuin met allerlei exotische planten, bloemen en bomen vanuit de hele wereld, ingedeeld naar regio waar ze vandaan komen. De tweede was een tropisch regenwoud in het klein. In het park hebben we ons prima vermaakt tot de avondwaar weer een lichtshow werd gegeven, ditmaal in de tuinen.

Eenmaal terug in het hostel gingen we direct door naar bed, want de volgende dag zou ons vliegtuig vroeg in de ochtend vertrekken. Drie uur gaf de wekker aan op het moment dat we op moesten staan en ditmaal werden wij getrakteerd door boze blikken van onze kamergenoten voor deze nachtelijke verstoring. Als slapende zombies hebben we de uren op het vliegveld en de 3 uur durende vlucht doorgebracht en toen waren we in de Filipijnen op het eiland Cebu.

Op het eiland aangekomen, merk je direct dat de Filipijnen heel anders zijn dan de rest van Azie. Zo is het eiland een stuk armer dan de andere landen die ik in Azie heb bezocht en ook het straatbeeld is verschillend. Tatiana, die veel door de Amerika's heeft gereisd, deed het sterk denken aan Midden-Amerika. De Filipijnen zijn dan ook lang een Spaanse kolonie geweest en dat zie je sterk terug. Geen onbekende tekens, maar een normaal alfabet en een taal met veel Spaanse woorden, hoewel ook Engels als (voer-)taal wordt gesproken. Ook zie je geen tempels meer, maar in plaats daarvan overal kerken en kapellen. Zo waren de observaties waar we ruimschoots de tijd voor hadden, gezien we na de vlucht van 3 uur ook direct een busreis van 4 uur hadden voor we aankwamen in Moalboal, een piepklein dorpje aan de kust.

In dit dorpje hadden we ons voorgenomen om wat meer actievere dingen te ondernemen nadat we de voorgaande weken met name hebben besteed aan cultuur. Uiteraard kwam hier de eerste dag niets van terecht na onze reisdag en hebben we deze met name doorgebracht met het verkennen van het dorp. Dit duurde ongeveer 10 minuten, want het dorp bestaat uit een korte straat langs de waterkant, een paar barretjes en restaurants, een prachtig uitzicht over zee en vooral een ontzettend rustige sfeer. Gelukkig konden we de rest van de dag vullen met het proeven van de spotgoedkope Filipijnse biertjes en een mooie zonsondergang.

PS. Mijn telefoon heeft helaas in de Filipijnen de geest gegeven. Daarom ben ik afhankelijk van pen, papier en zweterige internetcafes om de verslagen bij te werken en zal er dus af en toe wat vertraging zijn ;-)